- rabitəsiz
- sif. Bir-biri ilə rabitəsi, əlaqəsi, münasibəti olmayan. <Nuriyyə:> Biz qırıq-qırıq, rabitəsiz sözlər danışadanışa şəhərdən çıxmışdıq. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əlaqəsiz — sif. 1. Aralarında əlaqə, rabitə, asılılıq, bağlılıq, münasibət olmayan; rabitəsiz. 2. Maraq və əlaqə göstərməyən, əhəmiyyət verməyən, fikir verməyən; laqeyd. Məsələyə əlaqəsiz z. yanaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sayıqlamaq — f. 1. Huşunu itirmiş halda və ya yuxuda ikən rabitəsiz, aydın olmayan sözlər danışmaq. Bütün gecəni sayıqlamaq. – Anaxanım gecə <xanın> yuxuda sayıqladığını . . dəfələrlə eşitmişdi. Ç.. Birinci günlər Yaqut qızdırma içərisində sayıqlayır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irtibatsız — sif. Rabitəsiz, rabitəsi, əlaqəsi olmayan, bir birinə uyğun gəlməyən, bir biri ilə bağlı olmayan. <Gülzarın> sözləri irtibatsız və nizamsız olduğu üçün, bəlkə məntiqsiz yerləri də var idi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
namərbut — f. və ə. 1) rabitəsiz, əlaqəsiz; 2) bağlanmamış, bağlı olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qırıq — sif. 1. Qırılmış, kəsilmiş. Qırıq ip. Qırıq məftil. 2. Rabitəsiz, əlaqəsiz. Qırıq cümlə. 3. Sınıq, sınmış. Qırıq kasa. Qırıq şüşə. – Sarxan əlindəki qırıq fənəri yuxarı qaldırdı. M. Hüs.. Yelkənlər qırıq quş qanadı kimi cansız bir hərəkətlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlt — ə. 1) qarışdırma, qatışdırma; 2) m. rabitəsiz danışma, münasibətsiz söz söyləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adda-budda — 1. zərf Oradan buradan, rabitəsiz. Adda budda danışmaq. – Əziz xan əlini saldı cibinə, bir qayıtdı qonaqlara səmt, bir çöndü Məmmədhüseynə tərəf və başladı adda budda danışmağa. C. M.. // Dağınıq, nizamsız, qarışıq, pərakəndə, tərtibsiz. Qara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başsız-ayaqsız — sif. Rabitəsiz, məntiqsiz. Başsız ayaqsız sözlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayır — is. 1. Binanın və s. nin xarici; eşik, həyət, çöl, dişarı, kənar, açıq yer. Bayırda qar yağır. Bayırda hava necədir? İndicə bayırdan gəldi. Bayırdan musiqi səsi gəlir. Uşaqlar bayırda oynayırlar. – Şəhabəddin Xədicəni bayıra çağırıb, ərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağınıq — sif. 1. Uçuq, sökük; uçulmuş, sökülmüş; xaraba halına gəlmiş. <Tərlan> əvvəlcə məktəbin geniş həyətinə, sonra da dağınıq kənd evlərinə baxdı. M. Hüs.. Dağınıq və uçuq evləri görərkən . . yolçunun ürəyi sıxıldı. Ə. M.. 2. Nizamsız halda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti